Szycie wieczorową porą, czyli spódniczka z półkola po raz pierwszy:)

Planów na szycie w głowie mam wiele, zbyt wiele.Ostatnio nawet powiększyła się moja kolekcja gazet z wykrojami (np. Burda Moda dla dzieci - pisałam o niej tutaj), z których zamierzam coś uszyć. Mam nadzieję, że do końca lata zdążę:)

Spódniczka, którą dzisiaj Wam pokazuję, w planach nie miałam. Powstała spontanicznie wczoraj wieczorową porą. Spojrzałam na leżący w szafie materiał w groszki, który miał być na sukienkę (materiał z końcówek, ma troszkę skaz, ale kto by tam to zauważał) i szybko zdecydowałam, że będzie na spódniczkę. Spódniczkę z półkola....dla córci....Bardzo podobają mi się takie spódniczki z koła lub z połowy koła. Są takie lekkie, dziewczęce, zwiewne. Nigdy wcześniej takiej nie szyłam...

Córkę wzięłam do mierzenia. Szerokość w pasie, długość. Dokonałam stosownych obliczeń, aby wiedzieć jak skroić materiał. Kiedy wydawało mi się, że już wszystko wyliczyłam poprawnie zabrałam się za tworzenie mojej pomocy krawieckiej, dzięki której odrysuję półkole:) Kartka papieru i jest cyrkiel krawiecki wg Adeli:)

Do rysownia musiałam już skorzystać z pomocy męża i pierwsza trudność. Nie wiem, co to za materiał, ale jest taki lejący, że  podczas rysowania na nim, "jeździł" po całym stole. Moja dłoń z dłonią męża jakoś temu zaradziła....

Chwyciłam nożyczki w dłoń i....dobrze, że postanowiłam sprawdzić jeszcze czy długość spódniczki będzie odpowiednia...zmierzyłam centymetrem i klops. Moje wyliczenia może i w zamierzeniu były prawidłowe, ale w praktyce takie nie były:) Mała korekta, ponowne rysowanie i cięcie.

Pasek spódniczki usztywniłam czymś, co nie wiem jak się nazywa, ale wg Pana, u którego to kupiłam, wykorzystywane jest to usztywniania kołnierzyków, mankietów w koszulach. Produkt rewelacja! Naprasowałam, usztywnienie jak się patrzy. Naszyłam pasek do spódniczki i taka dumna byłam, że profesjonalnie wygląda, że tak równiutko itp. Gumka w pasek, zszyłam spódniczkę i córka do mierzenia.....Aaaaaa, nie można jej założyć!!! No tak - pas wymierzony na spódniczkę pasowaną z zamkiem i zapięciem na guzik a ja wszystko zszyłam robiąc z niej spódniczkę na gumkę....to nie mogło się udać, to nie miało prawa dać się założyć na córkę. A taka śliczna wyszła....tak pięknie się układała....tak pięknie wszystko odszyte.....jeszcze tylko podłożenie dołu i byłaby gotowa.....

Mam pruć cały pięknie przyszyty pasek?! Hm....wymyśliłam, że odpruję po kawałeczku przy rozcięciu i wszyję zamek a potem doszyję pasek na tym kawałeczku. Plan miałam, ale kompletnie mi to nie wyszło:(

No nic, sprułam pasek, sprułam wszyty zamek...wyprasowałam i od nowa. Po drodze troszkę się pozłościłam sama na siebie, bo podczas prucia materiał w miejscu prucia się zniszczył. Delikatny jest bardzo.....

Wszywam zamek - kryty w zamierzeniu. Wszywam w jeden bok, wszywam w drugi bok...Wrrrrrr!!!! Znowu to samo! Z krytymi zamkami tak mam, że zazwyczaj jedną część wszyję dobrze a drugą źle. Myli mi się prawa strona zamka krytego i o ile pamiętam, która to prawa strona przy wszywaniu jednego boku o tyle przy doszywaniu drugiej strony już zapominam.....Prucie....Który to już raz przy tej jednej, małej spódniczce?

Kolejne podejście do zamka. Zaznaczam sobie nawet nitką, która strona to prawa....wszywam....Uffff! Udało się. Zamek się zapina, jest dobrze. Teraz czas na zszycie spódniczki od dołu do zamka. Nigdy tego nie robiłam. Złożyłam materiał, ale jak to zszyć, żeby wycelować w szew po wszywaniu zamka? A może wcale nie trzeba celować w szew po wszywaniu zamka? Mądra książka w ruch, czytam i niby wiem.....Szyję, odwracam na prawą stronę, patrzę i.....aaaaaa!!! Źle!!! Pruję.....czytam....szyję.....pruję.....szyję.....tak ze 4 razy. Masakra, co?:) Wreszcie jakoś się udaje, ale przyznaję się, że nie wiem jak mi się to udało. Profeska to nie jest, ale mnie na razie zadowala. Zresztą byłam już tak zmęczona tą z pozoru łatwą spódniczką, że chciałam ją skończyć:) Jak najszybciej skończyć!

Wszywanie paska, podłożenie dołu - przyznaję, byłam już tak zdegustowana tą kreacją, że nie zrobiłam tego dokładnie tylko szybko. Efekt jest taki, jaki jest:) Pasek wszyty, ale nie jakoś super pięknie, podłożenie też można by poprawić tu i tam.....Tak w ogóle to się zastanawiam jak można bezboleśnie podłożyć dół w takiej spódniczce? Ja mierzyłam centymetrem podłożenie, kawałek po kawałeczku i zaprasowywałam. Strasznie wyczerpujące zajęcie. Jaki jest patent na szybkie i precyzyjne podkładanie dołu?

Do mojej spódniczki pozostało mi jeszcze tylko kupić odpowiednie guziki:) Córka zadowolona a to najważniejsze. Zamówiła już taką, tylko do ziemi w kolorze fioletowym i w gwiazdki, i.......

To była spontaniczna szkoła szycia:) Szycie odzieży to niezła lekcja. Niby się człowiekowi wydaje, że już coś tam wie, a jak siada do prostych odzieżowych projektów to upada na pierwszym zakręcie:) Ale warto:) Wam również polecam uszycie swojej pierwszej spódniczki z koła lub połowy koła. Podczas szycia takiej prostej spódniczki można naprawdę wiele się nauczyć.

A oto moje dzieło w całej okazałości. Jak dla mnie za długa, ale za nic nie mogłam namówić córki to skrócenia. Chciała taką a najlepiej jeszcze dłuższą....Cóż, Klient nasz Pan:) Kołuje się, ładnie się układa. Klientka zadowolona.